8 Nisan 2010 Perşembe

şöyle ağzının ortasına bi tane çaksam belkide çok rahatlıcam..

3 kuruşluk akıllarıyla 5 kuruşluk akıl vermeye çalışan insanlar var hayatımda.ne olduğunu bilmeden ne olmam gerektiğini söyleyen bi ton insan evladı..
sorsam hepsi beni benden iyi tanıyor..gülüyorum hallerine içten içe..ben beni sökemezken bana dair felsefik yargıları var her birinin.
itinayla susuyorum.biliyorum ki konuştuğumda canlarını acıtacak cümlelere sahibim.kurdukları o yalan ama güzel dünyalarında gerçekleri onlara çıtlattığımda yüzlerinde ki salak ifadeyi daha çok seviyorum aslında..
kandırılmayı sevdiklerini biliyorum yalan söylüyorum doya doya..içten içe kahkahayı basıyorum hallerine,yüzümde helyum dolu balonu gökyüzüne kaçan küçük bi çocuğun ifadesiyle..
şaşırtmıyor artık yaptıklarım yapacaklarım beni.onlara da şaşırmıyorum artık anlam vermiyor hiç bi hareketleri...
yine de eğlendiriyor beni anlamsız kompleks hayatları.zaman geçiriyorum devasız dertleriyle,hayata dair nacızane fikirleriyle..
hayat onlara zor ben bu ayrıntıyı atlıyorum işte..eşeklik ediyorum el pençe durulası ademden olma havadan doğma insan evladına haddime düşmeyen bi kibirle..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder